فرشته تابستونی من

در اولین روز از شش ماهگیت ( 18 بهمن 92 ) شایلینم تونستی مستقلا بشینی تو روروئکت.وقتی نشستی همش با تعجب به این ور و اونورش نگاه میکردی ، دکمه موزیکشو که زدم یه لحظه جاخوردی و به آهنگ و چراغش نگاه میکردی . وقتی با روروئک از این سر تا اون سر خونه رو رفتیم خیلی خوشت اومده بود و مدام پاهاتو بهم میزدی ، و طبق عادت خودتو کشیدی جلوی میز روروئک و شروع کردی به خوردن دکمه و اسباب بازی های روش،هرچه قدر سعی میکنم تو رو از این کار منع کنم و حواستو بدی به چیزهای دیگه اش موفق نمیشم . آخه خوشمل من چرا همش فکر میکنی همه اشیای دورو برت واسه خوردن و بردن به دهنته  همه چیز که تمیز نیست ممکنه مریض بشی اونوقت مامانی غصه م...

خوشگل مامان از اواسط این ماه به چندتا از عروسکات علاقه و توجه نشون میدی یه لاک پشت که اسمشو گذاشتیم شلمن یه خرس کوچولو که اسمش پونی با چندتا از عروسک های سوتکیت سعی میکنی با دستت بگیریشون زود ببری طرف دهنت یا شانسی پرتشون میکنی اونور .در کل به هرچیز متحرک که جلوی چشمت باشه علاقه نشون میدی و دست و پات رو تکون میدی                                   ...

عزیزم از اواسط ٤ ماهگی علاقه خاصی پیدا کردی به خوردن انگشتت من و بابایی هم هر کاری میکنیم که این عادت رو از سر شما بندازیم نمیشه .وقتی خیلی اصرار میکنیم شروع میکنی به گریه کردن .میترسیم این رفتار برات همیشگی بشه .اما اطرافیان میگن وقتی بزرگتر بشه فراموش میکنه بیشتر نی نی ها این رفتار رو دارن. تو این عکسها هر کاری کردم تا یه عکس بدون انگشت ازت بگیرم نشد که نشد                                               &...

  مامانی اینجا خواستیم اولین پیراهن خوشگلنو تنت کنیم و ازت یه عکس خوشگل بگیرم اما متاسفانه همکاری نکردی و همش گریه کردی . نتیجه اش هم شد این عکس، مامان فدای اون گریه هات بشه که حتی وقتی گریه میکنی هم مثل فرشته هایی عششششقم ...